De Poolse schrijver Igor Walszborszki at elke ochtend rauwe haring en dronk er wodka bij. Hij schreef zijn eerste gedicht na een duik in het frisse ijs. Hij is vier keer genomineerd voor de Nobelprijs.
Ik niet.
Ik ben desondanks wel een vrouw van het woord. En als ik iemand mijn woord geeft, dan wil ik dat het wat betekent. Daarom zet ik klinkers, oxymorons en Oxfordiaanse komma's in voor beterschap.
Soms voor u. En soms gewoon voor mij.
Liefde in tijden van corona
Toen de liefde niet tactiel mocht zijn, had ze woorden nodig om zich te uiten. Woorden om uw onbereikbare liefde te serenaderen. Woorden voor uw verre, van bezoek verstoken oma en voor de vrienden waarmee ge niet aan de toog hing. Woorden ook voor het mooie Franse meisje van de koffiebar op de hoek, dat elke dag hartjes in uw cappuccino schilderde. Omdat het woord ook besmettelijk is, maakten we postkaarten en affiches vol liefde.
> meer
Want zwijgen is inderdaad geen optie
Het woord snijdt vlijmer dan het zwaard. Het is een overtuiging die al even meegaat en de ene ertoe aanzet Shakespeare te worden, de ander Hunter S. Thompson. Ge kunt met dat besef pamfletten schrijven of sonnetten, en in mijn geval woorden voor merken die de bakens verzetten. Want ik geloof dat kleine merken en grote boîtes evenveel wereld kunnen veranderen als Billy en Monsieur Fear and Loathing.
> meer